Deze week was er één van mijlpalen! Dinsdag was het muisje haar laatste dag in de kinderopvang! Mama had een grote toren -hoe kan het ook anders-  “pjasticine” kado gedaan aan de crèche. Een toren, aangevuld met kleine cake-jes. En ook een pot met Marsen (want Merel heeft al veel in haar “MARS”) kon de verzorgsters bekoren.

Het kind ging, zo fier al een gieter, met haar cadeau naar de ingang van de opvang. Voor de gelegenheid waren zowel mama als papa paraat om haar af te zetten. Niet dat, dat veel zoden aan de dijk bracht. Voor haar was het een dag als een ander. Jasje uit, even wuiven en klaar :). En zoals de echte, waren er dan foto’s van het “afstudeerfeest”. ❤

En vandaag dan: 1 september 2017 ! De ALLEREERSTE schooldag! Een dag die de eerste is, in een hele lange rij van schooldagen. Dat kleine meisje gaat gewoon naar school!
We beginnen onze ochtend op het gemakje (we hebben verlof genomen voor de gelegenheid), we maken haar wakker en meteen, tijdens het in de oogjes wrijven, komt het woord “sholeke” al te pas. Fier! Samen ontbijten we en de boterhammendoos wordt gemaakt. Klein meisje doet zoals anders, maar vraagt af en toe of we nog niet weg moeten. Ze denkt bij zichzelf waarschijnlijk dat het ochtendritueel wel erg traag gaat vandaag…

We rijden naar school en stappen uit. Haar kleine rode boekentas gaat op de rug en de eerste krop in de keel komt op. Het is écht nu! Hand in hand stappen we naar de lange oprit van de school. We wachten nog even, want in ons enthousiasme zijn we nog een beetje vroeg. We zien opgetutte juffen af en aan hollen en (knappe *hihi*) turnmeesters nog de laatste slingers ophangen. Dan komt plots de directrice naar voren en nodigt ons uit op de speelplaats. Daar gaan we dan. Hand in hand, met ons 3tjes.
Kleine meid trappelend van ongeduld. De volgende scenes spelen zich in mijn hoofd af als in een slow motion film. Ik neem u even mee:
De speelplaats is gevuld met zeepbellen, alle juffen strooien er lustig mee in het rond. Grote en hele kleine belletjes vullen de atmosfeer. Al mijn vroegere schooljuffen blazen ze in het rond. Klein meisje lost onze hand en loopt de bellen tegemoet. Schitterend in het licht van de zon onder de staalblauwe hemel loopt ze heen en weer tussen de zeepbellen. 

Het grijpt ons naar de keel en we voelen een beetje traantjes opwellen. Het is een aandoenlijk zicht: alleen maar blije gezichtjes. Omringd door trotse juffen en mama’s en papa’s met een krop in de keel, kijkend hoe het nageslacht de belletjes najaagt.
Dan is het menens. De namen worden afgeroepen en ze gaan naar de klas! Mama en papa mogen nog eventjes mee. De jasjes gaan uit (aan het ‘maantje’ dat haar tekentje is tot in de derde kleuterklas) en de boterhammendoosjes worden verzameld in een grote wasmand. En daar gaat ze, de klas in! Ze kijkt zelfs niet achterom. Hand in hand wandelen we weg van de school, een beetje aangedaan, maar ook heel trots! Wat doet ze dat flink!
Het ophalen was hetzelfde, ze heeft een hele dag met de poppen gespeeld en een dutje doen was er niet bij. De vermoeidheid na de eerste schooldag hebben we ook niet gezien, die zal voor maandag zijn :)….

-X-
Kus
Fiere MerelMama