Sociaal contact is lastig. Het maakt me oververhit zonder dat ik het door heb. Als een potje dat zachtjes staat te pruttelen op het vuur, nietsvermoedend, gezapig en plots is het vocht uitgedampt en brandt het hele zaakje aan: traag maar niet te stoppen. De … Lees verder Overgaar
Tag: stress
Abstracte info
Het komt dichterbij: het moment dat we niet langer met z'n drietjes zijn... Manlief slaakt een kreetje tijdens één van onze gezellige we-zouden-beter-slapen-gesprekjes in bed. Ik ben er zo klaar voor om nogmaals de kracht van het vrouwelijk lichaam te mogen ervaren. Ik hoop er … Lees verder Abstracte info
Haar naam is ‘Bon’
29 oktober 2020 Vandaag, 100 jaar geleden werd mijn grootmoeder (haar naam is Bon) geboren. We vieren vandaag (op afstand) ! Ze is er nog. Ze leest boeken en kijkt door het raam naar buiten naar de mensen die passeren, mensen die het druk hebben, … Lees verder Haar naam is ‘Bon’
Klaar voor de (her)start
1 september. 1 maand zijn we terug thuis. Al 3 weken hebben we kunnen wennen aan werken en zorgen tegelijk en vanaf morgen alweer een nieuw ijkpunt: terug naar school! Voor alle ouders een grote aanpassing, maar ten huize Merelmama is het écht een mijlpaal … Lees verder Klaar voor de (her)start
Orsay voor gevorderden
De laatste dagen en nachten in onze nederige stulp hier in Orsay gaan in, volgende week zijn er de laatste bestralingen, het laatste bezoek is naar huis gegaan. En toch neemt de spanning weer toe, zij het dit keer dan in de andere richting. We … Lees verder Orsay voor gevorderden
Drukken op start
Dit weekend lag ik in de zetel. Mijn lichaam had op pauze geduwd. Een griepje, koorts, slap, spierpijn, de hele rim ram. En dat in de laatste week voor ik terug aan het werk ga. Manlief is al begonnen met werken (2 dagen). Het is … Lees verder Drukken op start
Toen waren we (even) terug met 2
Een opeenvolging van bizarre zaken deze morgen: een rare groepsknuffel en kus in de keuken, manlief die door de zenuwen (ik ken mijn pappenheimer) een beetje stoïcijns en afstandelijk doet en dan moeder en dochter die staan te wuiven in het deurgat, naar de vertrekkende … Lees verder Toen waren we (even) terug met 2
De laatste, weeral…
Laatste dag van 't jaar. Even tijd om terug te blikken, het lijkt alsof ik een oudejaarsconference voorbereid. Maar toch probeer ik dat, even mijmeren over het voorbije jaar. Ook al is het morgen gewoon een dag verder. Het is telkens als een hoofdstuk afsluiten. … Lees verder De laatste, weeral…
Zo’n dag…
Herfstvakantie. 31 oktober 2017. Halloween. Haat het 'feest'. Horror is er al genoeg in de wereld, al die Amerikaanse bullshit. Blij dat ze er op school een "herfstfeest" van maakten. Zo net voor de HERFSTvakantie is dat toch logischer lijkt mij, nee? Vandaag is zo'n … Lees verder Zo’n dag…