NEE! Ander! Is DE zin bij uitstek om een klein binnenhuis-onweer te lanceren. “NEE, ander!” kan betrekking hebben tot: bordje, zalfje, broek, zeep, boterhambeleg, route met de auto, de auto zelf, kledingstuk, toilet om pipi te doen, bed om in te slapen, kus van mama al dan niet papa, eetgerei, en ga zo maar door. NIETS is goed voor het kind.
Niet de tv post, niet de auto waar je mee wil vertrekken of de pop die daarmee meerijdt. Moeilijk hoor, zo bijna 3 zijn… helse periode.
Stel je voor seg: je leeft in een wereld waar er NIKS naar je zin is! De hel op aarde! Je moet dan toch dramatisch en met heel veel hoela laten horen dat je hiermee niet akkoord gaat. Je doet dan als volgt: je laat je dramatisch op je knieën vallen (auw! blauwe plekken, maar die neem je erbij) en laat ook je hoofd in dezelfde pose achterover vallen. Opgelet: hierbij kan je op een niet zachte manier in aanraking komen met de vloer/grond/oprit. Dit is wederom een hinder die je erbij moet nemen. Dan maak je zoveel mogelijk en met zoveel mogelijk uithaal in je stem duidelijk dat het niet ok is… Tranen laat je van je wangen en gezicht rollen hoe groter de tranen, hoe beter.
Als vervolgens niemand meer aandacht schenkt aan je schouwspel, probeer je nog even om ‘nep’ te wenen. Zijnde het geluid maar geen tranen meer. Als ook dan het publiek het laat afweten, staak dan je poging en ga verder met wat je aan het doen was.

Ook een goeie aandachtstrekker is de volgende zin: “Ikke kaka doen”. Altijd een voltreffer. Onmiddellijk gaan alle ogen jouw richting uit en krijg je de volle aandacht. Je wordt opgepakt en onder escorte naar het toilet gebracht. Dat je daar niks moet doen, dat moet je dan even langs je neus en na voldoende tijd vermelden. Of de melding “oei, komt niet” en vervolgens je schoudertjes ophalen, is ook voldoende. Je hebt dan toch maar lekker je ‘five minutes of fame’ gehad.

Voor de rest alles in orde hier hoor, maar de laatste dagen toch de volle peuterlading gekregen. Het ene cliché na het ander. Hoe kinderen zo grappig eenvoudig en voorspelbaar kunnen zijn soms. Of ook helemaal niet. Als ik hier rondloop met een kersenpitkussen in mijn nek, steekt ze verbouwereerd haar hoofdje van achter het hoekje. – “Mama beetje ziek?” – “Ja, mama heeft beetje pijn aan haar nek”, -“Oei mama beetje pijn, mama beetje kaka doen?” Of hoe simpel het kan zijn zo een probleem oplossen volgens dokter Merel. Laat maar komen, die zalige kinderlogica! 🙂

Kus
-X-
MerelMama

PS: Nog een woordje voor mijn lieve D. die vandaag 30 jaar zou geworden zijn. Wat had ik graag met jou op tram 3 gezeten en het nieuwe decennium gezellig ingezet. Ik mis je in elke mooie dag, in elke nieuwigheid die ik je wil vertellen of elke keer als ik een bericht wil sturen en meteen een bittere smaak in mijn mond proef die zegt dat het niet kan. Hoeveel keer ik nog op je Instagram kijk om te zien of je geen nieuw berichtje hebt toegevoegd. Misschien zou het zomaar kunnen van daarboven. Ik mis je nog elke dag opnieuw. Feest ze, daarboven ! Dit liedje is het jouwe. xxxx…