Allereerst wil ik u toch de schattigste elf/prinses/fee ever (!) niet onthouden:

Ze is gekleed in een creatie van mama die, hoe kan het ook anders, het niet kon laten, om het kind op haar eerste carnavalsfeest stralend voor de dag te laten komen. (Lees: mama ging budgetgewijs om 10€ tule en heeft een hele week geknoopt aan het ding) Maar: popje heeft het wel een hele dag aangehouden en was lekker moe ’s avonds, dus ik neem aan dat het wel leuk geweest was in de crèche 🙂
Das was al lollig nieuws, geef toe. Voor de rest is er hier nog geen beweging in verband met het bord met geel en zwarte letters. Welgeteld 1 koppel kwam kijken en ze lieten de knip op de portemonnee… Wordt vervolgd…(hopelijk).

Naast al die kleine ditje datjes, bereikte mij vorige week het meest bevreemdende nieuws ooit. Mijn lieve vriendin kwam zeggen dat ze ziek is. Ze heeft een tumor. Ik kon (en kan) het nog altijd niet geloven. Alles lijkt plots zo belachelijk en onnozel vergeleken met zo’n nieuws. Stress op het werk, voor de scheiding of gewoon onnozel om een mand strijk die niet gedaan is. Wat een verspilling aan energie. Of hoe met nieuwjaar een onnozele “ah, en een goei gezondheid éé” plots niet zo banaal meer klinkt. Het is zo fout en er zijn zoveel andere mensen die dit maar moeten krijgen, maar niet zij. Niet iemand zo goed en zo dicht….Maar ik en iedereen in mijn en haar omgeving hopen op een goeie uitkomst. What doesn’t kill you makes you stronger, ni waar? En ik hoop vurig dat het in dit geval ook zo is. Samen in ’t rusthuis begot, echt waar!

Luister hier maar eens naar en laat me weten wat je ervan denkt.

Merelmama
X