Wat doen we op een zondag? Zonnetje schijnt in de keuken, babytje schuift vrolijk rond de living, de taart staat in de oven en het stoofpotje pruttelt zachtjes op het vuur. The good life as they say. Zalig gevoel om terug geluk te vinden na een groot “ongeluk”. Een altijd blije dochter helpt daar ook heel veel in. Haar “tata” en “wawa” maken mij instant happy, zelfs om 6u in de ochtend.

Gisteren had ze een baby date. Een vriendin met kindje van bijna even oud. Enthousiaste Merel volop aan het ‘kennismaken’ met de nieuwe bezoeker in de living. Ik zet ze recht tegenover elkaar. De eerste blikken kruisen elkaar. Enthousiaste Merel kijkt afwisselend naar de baby en naar mama en weer naar de baby en weer naar mama. Is dit wel goed? Ze begint te lachen, baby denkt er het hare van. Vervolgens trekt enthousiaste merel de plastieken giraf uit de handen van baby. Baby vindt het ok. Enthousiaste Merel lacht luidop (“Mijn giraf!”) Vervolgens belandt giraf op hoofd baby onder luid enthousiast gegiechel van baby Merel. Baby kijkt opnieuw, draait zich om en schuift weg, de living in. Ach ja, klikt het niet, dan botst het.

Zalig pure babylogica 🙂