“Kijk mama, ik kan sneeuwen !” Gezwind glijdt ze op haar kousenvoetjes door de gang als ware het een ijspaleis. Mama moet lachen. “Je kan schaatsen, Merel”. “Ahja” grinnikt ze al rollend met de ogen. Zalig die woordspelingen die ze maakt. Al is nog niet elk woord even duidelijk… 🙂

Tegenwoordig beginnen we aan het begrip “zonder”. Alhoewel ze dit duidelijk nog niet goed begrijpt. Even een situatieschets:
Avondritueel is aan de gang en mama oppert het idee om eens een keertje ‘zonder tut’ te slapen, zoals grote meisjes en neefje Jelle dit ook al doen.
‘Jaaaa!!’ 2 handen de lucht in en meteen een groot enthousiasme. Mama schrikt een beetje van al dat gejuich, maar vat de koe bij de horens. “Ah, dan gaan we tutje hier leggen in de kast hé Merel?” Vlot gaat de tut in de kast en ze springt in bed.
Ze begint aan het aframmelen van haar slaapvereisten: “muziekje op, deur openlaten en papa nog komen?” Tot plots haar euro lijkt te vallen. “Papa tutje meebrengen?”. “Ah nee hé schat, we slapen “zonder” tutje vandaag”. “Maar papa ander tutje zoeken hé mama?”.
“Nee Merel, ‘zonder’ wil zeggen -geen tutje-“.  Haar ogen sperren open! Dit had ze niet gewild. Ik voel dat het nog wat vroeg is en haal het plastieken onding maar terug uit de kast. Opgelucht ‘tutterend’ legt ze zich op het kussen.

De dag nadien probeer ik het nog eens. “Zonder tutje slapen Merel?” “Jaaaa! Vééél!” en ze toont op haar vingers hoeveel tutten ze wil. *Zucht*

Het “droog” slapen is beter een succes. Ze kan zeker enkele nachten na elkaar al wakker worden met een droge pamper. Het feit dat we dan sowieso moeten opstaan ’s nachts om pipi te gaan doen, nemen we er maar bij. Telkens er een droge pamper is, is ze super fier en mag ze ook een groen bolletje kleven op haar speciale “ik heb een droge pamper”-blad. Na 10 pampers zullen we dan toch maar eens riskeren om helemaal zonder pamper te slapen. Al heb ik niet veel zin in nachtelijke bed-opmaak-feestjes… Maar zo worden ze groot zeker?

Voor de rest een kleine bouw update. Het is bijna D-Day! Beginnen met het pompen en graven op het lapje grond dat we later dan “thuis” zullen noemen. Na een zak of wat afval te hebben verwijderd *ahum voze sluikstorters*, ligt het er wel drassig bij allemaal. De plastieken botten liggen alvast in de auto! Het is wel spannend. Het kan wel eens heel vlug gaan (nota aan zelf: dit IS waarschijnlijk niet zo) allemaal. Een houtskeletbouw rechtzetten duurt ongeveer 2 weken. Dan kan het al wind- en waterdicht zijn! Dan kan het kiezen beginnen: tegels, trappen, kasten, keukens, verf (ja!)… Al een chance dat we daar beiden goed in zijn, in kiezen ! Haha: duidelijk NOT!

Kus
-X-
Merelmama