Riep de Nederlandse verkoopster toen ze keek naar Merel in de buggy, alsof het kind een taart was! Het als een compliment nemend, ging het gestoef verder. “Wat een snoezig kind, zo vrolijk! Dit is niet gewoon seg!” en dan het altijd terugkerende en onvermijdelijke “Is die altijd zo???”  Denkt: ‘Nee hoor, ik drogeer mijn kind lichtelijk alvorens we ons publiekelijk vertonen’… 😀 Hoopvolle Nederlandse blikken kijken vervolgens richting ‘papa’. “Nog zo eentje maken??”
Die Hollanders toch 😉