1 januari 2019

Wie gedacht had om hier gisteren een lollige samenvatting van mijn jaar 2018 te vinden, was eraan voor de moeite. 2018 was een jaar dat ik zo snel mogelijk wil vergeten. Eén lange zoektocht was het naar vanalles. Naar een nieuwe job en vooral naar een oorzaak van al de kleine klachtjes van ons mevrouwtje. En toen op tweede Kerstdag, viel alles samen te rijmen. Al die ‘banale’ dingen waar ze soms last van had. Nu kunnen we er aan uit…
Ze waren allemaal veroorzaakt door die mottige tennisbal die in haar mooie hoofdje zijn weg zocht. Hij is nu weg de tennisbal en hij nam mijn mooie, lieve meisje met zich mee. Haar laatste woordjes aan mij waren: “mama, ben je verdrietig?”. Nog een kus en een spuit met verdoving en weg was ze naar dromenland. Ze troostte ons elk moment na de snoeiharde diagnose van woensdag.

Oudjaar werd er één in het ziekenhuis. Op de afdeling pediatrische intensieve zorgen. Mensen stuurden bemoedigende woorden. We aten samen met andere ouders die met ons in hetzelfde schuitje en op dezelfde afdeling zitten. Het was ‘gezellig’ maar met zo een bittere nasmaak. Na 2 uur (eerst ongemakkelijk) keuvelen, trokken we allen terug naar onze kamers. Naar onze minimensjes die zo hard aan het vechten zijn.

Om middernacht sta ik mijn tanden te poetsen. Het is al 2019 en ik weet het niet eens. Wat kan het mij ook schelen. Het is een dag als een ander. Manlief komt me zoeken omdat ik al zo lang weg ben. We wandelen terug naar de kamer en buiten horen we het vuurwerk knallen. Hoera! De beste wensen. Ik barst in tranen uit. Ik wil hier niet zijn. Ik wil mijn meisje terug! Manlief en ik zitten in een zombiemodus. We willen en kunnen niet gaan slapen. Waar is de fast forward knop? Waar kan ik vooruitspoelen om zo snel mogelijk verbetering te zien. Ze beweegt, ze reageert maar ze is zo boos. Boos op de wereld. Hoe zou je zelf zijn. Veel woorden komen er niet uit. Ze is kwaad voor elke aanraking. Haar oogjes zijn nog gezwollen. Ik mis haar zo. Een soort postoperatieve rouw neem me in zijn macht. We moeten door. Verbetering kan, maar het duurt zo lang. Dag 4 na een 11 uur durende operatie. Hoeveel kan je dan verwachten van een kind van 4 jaar? Wie vertelt het me… De zon ging onder in 2018. Wanneer gaat ze weer op.

18 gedachtes over “1 januari 2019

  1. Lieve Merel, Jolien & Benjamin. Ik ken Merel alleen maar van op het familiefeest De Cooman. Maar ik vandaag huil ik om haar, bid ik op mijn manier om haar. Ben ik er voor haar. Sterkte en altijd welkom! Knuffel!

    Like

  2. Oh Jolien 😢
    Dit is zo hard, gewoon sprakeloos…
    Geen enkel woord of zin kan in zo een periode eenige troost geven.
    Machteloos, waarin alleen hoop en geloof er toe doen! En ik geloof dat jullie Mereltje een vechtertke is en wij hopen en leven mee met jullie!
    Dat alles snel mag beteren en jullie lieve zonneschijn terug straalt!
    Veel sterkte !!!!!!

    Like

  3. Ooh Jolientje. Ik weet niet goed wat zeggen. Niets wat je kan zeggen neemt de pijn weg. Ik wil je een heel dikke knuffel geven en laten weten dat ik aan je denk. Je zal veel in mijn gedachte zijn en elk kaarsje in mijn huis zal branden voor mereltje. ♥️

    Like

  4. Hoi Jolien,
    We kennen elkaar niet goed (meer van ziens) maar ik kom toevallig op je blog vandaag. Ik dacht.. een mamablog.. dat wil ik wel eens lezen.. ik zag jouw verhaal en kreeg een krop in de keel. Ik wil jullie veel sterkte toewensen. Vreselijk dat je kleine meid en jullie dit moeten doorstaan.
    Veel sterkte
    Liefs,
    Evelyn Weyn

    Like

  5. hoop
    Is een lichtje in je hart,
    dat vandaag moed geeft, en morgen kracht
    Wij willen jullie laten weten dat wij aan jullie denken en heel veel kracht wensen🍀

    Like

  6. Lieve mama en papa van Merel, weet dat we aan Merel en jullie denken en vurig met jullie mee hopen op positief nieuws … Er branden kaarsjes voor Merel … Heel veel liefs, Tine Schoonvliet

    Like

  7. Lieve mama en papa van Merel,
    Het nieuws van vandaag sloeg werkelijk in als een bom. Woorden schoten tekort bij het horen van dit nieuws en de tranen vulden mijn ogen… Nog steeds… Ik weet dat woorden op dit moment niet troosten, maar toch wil ik jullie enorm veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Jullie zitten in onze gedachten en wij duimen mee dat er snel positief nieuws uit de hoek komt.
    De kaarsjes branden hier.
    Een dikke knuffel aan Merel van Ilyan!
    Veel liefs,
    Ilyan’s ouders en Ilyan

    Like

  8. Lieve merel, Vik heeft voor jou een kaarsje aangestoken samen met een auto en een tasje. Vik zegt dat hij hoort dat jullie snel weer samen kunnen spelen. Je bent zooooo lief.

    Like

  9. Lieve Merel,

    Jasmijn hoopt dat je snel terug beter wordt, zodat jullie snel terug samen kunnen spelen in de klas.
    Veel sterkte, wij duimen voor goed nieuws

    Like

  10. Jolien, papa en Merel,
    De hele avond gaan jullie door mijn gedachten. Geen enkel woord beschrijft wat ik jullie wil vertellen.
    Enkele weken geleden stonden we in den Aldi. Onze kindjes met hun karretje in hun handen. Braaf wachtend tot we gedaan hadden met mamakeuvelen. Zo zijn Merel en Vik nu eenmaal. Glimlachend naar elkaar stonden onze kindjes daar en wij keken fier naar hen. Merel met haar zalige krulletjes, Vik met zijn eigen ik.
    Het gevoel dat je als mama de Voorbije weken hebt gehad ken ik niet. Je was bang, onzeker, hopeloos op zoek naar hulp naar een antwoord op jouw vraag. Je voelde als niemand anders dat het niet oké was.
    Vandaag weet ik niet wat een mama het best tegen een andere mama zegt. De tranen rollen over onze wangen. We hopen dat we elkaar snel weer tegen komen in den Aldi. Jullie met jullie karretje, wij met het onze. We hopen dat we dan weer mamakeuveltijd kunnen hebben. Dat mereltje glimlacht naar vikske.
    Laat ons zeker weten als we iets voor jullie kunnen betekenen. Al is het elke week een postduif met een leuke tekening laten langskomen.
    We denken aan jullie en hopen zo hard mee op datgene wat jullie hopen

    Like

  11. Lieve Merel, je vrolijke snoet met vlammende lokken (daar zit pit in dat zie je meteen) hebben ons geraakt. Je spontane, hoi Marie, hoi Leon, hebben ons hart verwarmd. Want als je ergens een beetje nieuw bent, ga je opzoek naar dat spontane. Vanaf toen konden we je gezichtje linken aan je naam, die hier regelmatig opdook aan onze keukentafel. Maar vandaag was het ook jouw naam….dus lieve Merel, we hopen dat we weer snel je spontane hoi kunnen horen bij het afzetten van Marie en Leon!

    Een hele dikke en warme knuffel,
    veel beterschap, en tot gauw!
    Marie en Leon
    Ward en Eva

    Like

  12. Lieve, lieve kleine Merel, mama en papa,

    De woorden, gedachten, emoties, onzekerheid, onwetendheid,… die jullie de laatste maanden, weken en dagen hebben moeten doorstaan, daar zijn geen woorden voor.
    Wij laten overal kaarsjes branden zodat de vrolijke, spontane Merel snel weer beter kan worden.

    Dikke knuffel en zoen,
    Kelly en de flamingovrienden

    Like

  13. Lieve Merel,
    Het nieuws sloeg ook bij mij in als een bom. Het is van vorig schooljaar geleden dat ik je zag in ons klasje. Veel sterkte schatje, blijf aub dat zonnetje dat je bent.
    En voor mama…
    Het lijkt als of je een super mama bent. Doe zo voort zou ik zeggen.
    Ik laat hier ook vele kaarsen branden voor een goed herstel.
    Een dikke knuffel van Juf Eva
    xxx

    Like

Plaats een reactie